PSZCZOŁY POMOGĄ CI PRZETRWAĆ ZIMĘ

Jak tylko zetkniesz się z jakimś wirusem lub uporczywą bakterią, powtarza się ciągle ten sam schemat: lądujesz w łóżku z gorączką, cieknie ci z nosa, gardło obłożone. Być może dołącza jeszcze biegunka. Marzysz wtedy tylko o jednym: zostać w ciepłym łóżku i spać.

Jak sobie pomóc ?

Jeśli istnieje jakiś owad, który wie wszystko o odporności, to na pewno jest nim pszczoła. Wytwarza ona jedne z najsilniejszych substancji niszczących drobnoustroje. Substancje te mają bardzo szerokie spektrum działania i chronią przed większością wirusów, bakterii i innych groźnych mikrobów. Miód pszczeli, mleczko pszczele, propolis, wosk pszczeli: wszystko, co wytwarzają pszczoły, jest dobre dla naszego zdrowia.

Propolis na infekcje dróg oddechowych

Propolis to substancja powlekająca, którą pszczoły pokrywają wszystkie powierzchnie wewnątrz ula. Dzięki temu ul jest szczelny, a przede wszystkim zabezpieczony przed atakiem mikrobów lub grzybów. Pszczoły wytwarzają propolis z różnego rodzaju żywic, zbieranych z pączków i kory drzew (głównie z topoli i drzew iglastych). Do zebranych żywic dodają wosk oraz wydzieliny gruczołów ślinowych.

Propolis zawiera ponad 300 substancji aktywnych. Jego skład zależy od kwiatów dostępnych do zapylania przez pszczoły w różnych rejonach świata. Tak jak różne mamy miody pod względem koloru, konsystencji i zapachu, taka sama różnorodność dotyczy propolisu.

Dobrej jakości propolis ma zbilansowane działanie:

Wzmacnia odporność. Dlatego korzystaj z niego, aby zwalczać infekcje dróg oddechowych: wirusy grypy, zapalenie oskrzeli, przeziębienie, ból gardła.
Jest doskonałym źródłem kwasu kawowego, który pobudza reakcję odpornościową.
Propolis ma silne działanie antyoksydacyjne, z uwagi na zawartość flawonoidów. Dzięki temu może hamować replikację wirusów.

Propolis na przeziębienie

Niewiele naturalnych substancji tak naprawdę pomaga na przeziębienie. W 1987r. zespół polskich badaczy podawał dwóm grupom osób placebo lub ekstrakt z propolisu. Osoby z grupy otrzymującej propolis wyzdrowiały 2,5 razy szybciej.

Propolis na zapalenie ucha

Zapalenie błony śluzowej ucha często występuje u dzieci i często bywa leczone silnymi dawkami antybiotyków, które wywołują poważne skutki uboczne, takie jak osłabienie układu odpornościowego. Włoscy badacze dowiedli całkiem niedawno, że suplementacja pranalewki z propolisu (w kroplach) w połączeniu z cynkiem pozwala zmniejszyć występowanie przewlekłego zapalenia ucha o 32%.

Propolis na Candida albicans

Candida albicans to grzyb, który może zasiedlić jamę ustną i wargi. Wywołuje silne swędzenie. Osoba wówczas czuje przygnębienie, lęk, dekoncentrację i brak energii. Towarzyszą temu bóle głowy, migreny i dolegliwości trawienne. Można rozważyć leczenie za pomocą propolisu, który powstrzymuje florę grzybiczą i zwalcza Candida albicans. Takie leczenie należy stosować pod kontrolą specjalisty.

Mleczko pszczele

Mleczko pszczele jest produktem jeszcze bardziej wyszukanym i złożonym niż propolis. To najcenniejszy produkt pszczeli. Zarezerwowane jest dla królowej matki. Chociaż tak naprawdę żywi się nim nie tylko królowa, ale także larwy w pierwszym stadium życia. Efekty są oszałamiające. Królowa matka, dzięki temu, że żywi się mleczkiem, może żyć 6 lat, podczas gdy pszczoła robotnica żyje 45 dni.

Mleczko pszczele pozwala larwom zwiększyć masę ciała o 1800 razy w ciągu 5 dni ! To rekord w świecie zwierząt. Dla porównania – przyrost masy ciała pszczół robotnic jest 500-krotny.

Zadaniem królowej matki jest składanie jaj, z których wylęgają się wszystkie larwy w ulu. Bez mleczka pszczelego nie byłoby królowej, a bez królowej nie byłoby pszczół. Dlatego mleczko pszczele pełni najważniejszą funkcję dla przetrwania pszczelej rodziny.

Jak powstaje mleczko pszczele ?

Produkowane jest przez gruczoły gardzielowe i żuwaczkowe młodych pszczół karmicielek. Te pszczoły mogą wytworzyć od 300 do 800 g mleczka pszczelego w ciągu roku w jednym ulu. Aby wytworzyć mleczko pszczele, taka pszczoła potrzebuje w trakcie swojego życia 180 mg pyłku kwiatowego ze średnio 20% zawartością azotu.

Podobnie jak propolis, mleczko pszczele ma bardzo złożony skład.

Unikalne składniki

Mleczko pszczele jest cierpkie, kwaśne, o pH między 3,7 a 3,9. Zawiera:

65% wody
15% węglowodanów (głównie fruktozę, czyli cukier owocowy, oraz glukozę),
13-18% białek,
1,5% składników mineralnych (makro- i mikroelementów),
4-6% tłuszczów, w tym charakterystyczny kwas tłuszczowy 10-hydroksy-2-decenowy (10-2 HDA). Ma on niezwykłe właściwości: hamuje starzenie się organizmu. Tego kwasu tłuszczowego nie znajdziemy nigdzie indziej. Występuje tylko w mleczku pszczelim.
Mleczko pszczele zawiera także dużo witamin z grupy B: B1, B2, B3=PP, B5, B6, B8, B9 oraz witaminę E. Znajdziemy w nim także: żelazo, wapń, magnez, kobalt, krzem, nikiel, siarkę.

Mleczko pszczele skutecznie walczy z chorobotwórczymi bakteriami, wirusami i grzybami. Zawiera bowiem czynniki antybiotyczne, skierowane w szczególności przeciwko bakteriom z rodzaju Proteus oraz bakteriom Escherichia coli B (pałeczkom okrężnicy). Mleczko pszczele można zażywać przez cały rok, zwłaszcza w okresach epidemii grypy lub w okresie osłabienia organizmu.

Uwaga: mleczko pszczele zawiera czynniki wzrostu, lipoproteiny, dlatego może nie być wskazane dla osób z chorobami nowotworowymi.
Ponadto mleczko pszczele, podobnie jak propolis, może także wywoływać alergie.

Jakie mleczko pszczele wybierać ?

Jeśli mleczko pszczele pochodzi z Azji – głównie z Chin – lepiej go unikać. Tam nie ma dostatecznej kontroli warunków produkcji: sztuczne karmienie pszczół, podstępne używanie antybiotyków, wielokrotne zamrażanie. Przy okazji warto wiedzieć, że Chińczycy zastosowali selekcję genetyczną, dzięki czemu uzyskali wysoką wydajność. Dlatego najlepiej kupować rodzime mleczko pszczele.

Dodatkowo o miodzie …

Wiele osób unika miodu, ponieważ zawiera on bardzo dużo fruktozy. To prawda, że ok. 40% całkowitej masy miodu stanowi właśnie fruktoza. Jest to cukier, który w wątrobie bardzo łatwo ulega przekształceniu w tłuszcz. Należy jednak wiedzieć, że w przemyśle spożywczym powszechnie stosuje się tanią fruktozę wytwarzaną z kukurydzy i pszenicy i w dużej mierze posądza się ją o odpowiedzialność za wzrost otyłości i zachorowalności na cukrzycę. Spożywanie fruktozy w przetworzonych produktach żywnościowych to zupełnie co innego niż jedzenie miodu bogatego we fruktozę. Miód to autentyczny i naturalny pokarm, po który ludzie sięgali od zawsze. Zasługuje na obecność na naszych stołach i na to, byśmy go lepiej poznali.

Sabina Budkiewicz